SUÇUMUZ İNSAN OLMAK

kahrolur suskunluðunda gece
utanýr renginden
kuytu bir yalnýzlýktýr baþlayan
soðuk/ýslak vede duyðusuz
akýl almaz iþkenceler doðurur
zamanlý zamansýz çoðalýca acýlar
bütün duygularýn beklediði /aktýr
ne o/ ne bu/ ne öteki
suçumuz insan olmaktýr..

dal verir karanlýk/sonra yaprak
lacivert bir ormana döner hayat
ne yol/ ne yolak/ ne ýþýk
kurt ulumalarýdýr gayri kuþku
yarýn/ ya olur, ya olmaz
mevsimsiz yýllarýn gönül bekçisi
bilmem kaçýcý uykusundadýr þu saat
bir bulaþýcý hastalýk yaþamaktýr
özenipde canlý olmanýn büyüsüne
suçumuz insan olmaktýr..

aðlasa da bir bebek bozsa oyunu
kýrýlý gider çamur askerlerin savaþý
belli ki bikaç uykusuz yýldýz
doðuverir karnlýðýn bir kýyýsýndan
gýcýrdar sevgi kapýsýsý/usulca
ýþýk girer umut olur özlem diner
siner karanlýk mahçup/usulca çekilir inine
þimdi bi özlem varsa þafaktýr
tohum eksilmez yüregimizden
suçumuz insan olmaktýr...

Ali SÖNMEZ
amca33.blogspot.com

Sosyal Medyada Paylaşın: