Þu yalan dünyada aþk bulamadým
Yardan yana yüzüm hiç gülmedim ki.
Ýki eðlen dedim meþk bulamadým
Zarda kaldý özüm hiç gülmedim ki.
Beyhude dolandým kandým boþuna
Baþ koydum gurbetin soðuk taþýna
Bakýlmaz garibin çile yaþýna
Sönmedi od közüm hiç gülmedim ki.
Dayadým sýrtýmý dosttan duvara
Görmedim refahý hep düþtüm dara
Gördüðüm içimde açtý bin yara
Çýkmadý avazým hiç gülmedim ki.
Fukara ömürden hasat bekledim
Fakir kaderime yokluk ekledim
Düþeþi beklerken zarý yekledim
Âmâ oldu gözüm hiç gülmedim ki.
Usandým giydiðim yýrtýk yelekten
Dert keder eledim simli elekten
Çektim yetmedi o kahpe felekten
Dinmedi þu sýzým hiç gülmedim ki
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.