mýsralarýn umudu kýrýldýðý zaman kendi içine yolcudur leyla’ya mecnun artýk ne kendine yardýr, ne baþka bir ihsan yalnýzlýk dile gelse de, o sensiz mahzun ..................... güneþe hasret gölgeler gibiyim içimde býçak sýrtý keskin bir ayaz gelse diyorum bir bahar serinliðinde selamýn doldursa içimi ; daðlardaki kar misali, bembeyaz ..................... vefanýn terk ettiði sýla adresim uzaklaþýyorsun yavaþ yavaþ kalbimin þehrinden hani o ilk heyecan, o duygusal resim anlaþýlmaz birisin, bu çalkantýlý hal neden ? ..................... ne geçiyor gönlünden söyle çekinme kaþ altýndan bakýyorsun, demem ki neyime istiyorsan bir hançer al, sapla kalbime ama sitemine n’olur , bir son ver gönül... yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.