bir tiyatro gösterisiydi gölgeden insanlar ve gece nöbeti replikleriyle kürk mantolu madonna’yý aðzýndan öpüyordum gün batýmý saçlarda rüzgar yavaþladý birden büyülü sessizlik...
II
hiç kuþlarý saydýn mý? kurtlarý þiddetli çýðlýk atýyorlar kapýyý kilitle pencereleri de kayalýklara git uzuvlarýmýzda yavaþ yavaþ bir eksiklikle yelken dalgalanacak su ve mah toprak ve ölüler...
III
kulede basamaklar kýrýlýyor kurtlanmýþ zaman ne çok yoksulluk yakýþýyor cenazelere
ahþap evlerde sol bacaðýmý býraktým kýzaðýn arka tarafýnda