ATALAR SÖYLEMİŞ

Daha önce denenmiþ mi bilmiyorum ama tamamý atasözlerinden oluþan (14’lü hece ölçüsüyle) bu þiiri yazdým.
Belki ilk olabilir.

ATALAR SÖYLEMÝÞ

Bil ki, Oðul! “Dost baþa, düþman ayaða bakar.”
“Biri yer, biri bakar; kýyamet ondan kopar.”
“Ne oldum deðil de, ne olacaðým demeli.”
“Her kurunun yanýnda, mutlaka yaþ da yanar.”

“Fazla mal göz çýkarmaz,” derler; sakýn aldanma!
“Dikensiz gül olmaz.” Bak, tamah etme dünyaya!
“Almadan vermek, Allah’a mahsustur,” Evladým!
“Düþmez kalkmaz bir Allah,” baþkasýna baðlanma!

“Dað daða kavuþmaz, insan insana kavuþur.”
“Ýnsan yedide neyse, yetmiþinde de odur.”
“Aza kanaat etmeyen çoðu hiç bulamaz”
Sabret, bekle, gör! “Damlaya damlaya göl olur.”

“Güvenme varlýða, sonra düþersin darlýða.”
Unutma ki; “Kaftan biçilmez, doðmamýþ çocuða”
“Düþenin dostu olmaz!” Herkes seni terk eder.
Yalnýz kalýrsýn; dayanamazsýn, ayrýlýða!

Derler; çoðu zaman, “Merhametten maraz doðar”
Ondandýr; “Ayý; yavrusunu severken boðar”
“Yalancýnýn mumu yatsýya kadar yanar” da…
“Doðru söyleyeni de, dokuz köyden kovarlar”

“Sütten aðzý yanan, yoðurdu üfleyerek yer.”
Doðrudan þaþma! “Yanlýþ hesap, Baðdat’tan döner”
“Her horoz kendi çöplüðünde öter.” Derler de;
“Vakitsiz öten horozun, baþýný keserler.”

“Zenginin malý, züðürdün çenesini yorar.”
Boþ ver onu sen “Davul dengi dengine çalar.”
Unutma sakýn! “Dünya malý dünyada kalýr.”
Ha!.. “Kýrkýndan sonra azaný, teneþir paklar.”

“Rüzgâr eken, tayfun biçer.” Akýbeti þer olur.
“Hýrsla yerinden kalkan; zarar ile oturur.”
“Son piþmanlýk fayda vermez.” Yapma boþa gurur.
Sonun iyi olmaz! “Kara haber, tez duyulur.”

Biz bilmeyiz “Her iþte, mutlak bir hayýr vardýr!”
“Zararýn neresinden dönülür ise kârdýr.”
Tedbirli ol, en baþtan yanlýþlara bulaþma!
Þunu bil ki: “Çivi çýkar ama izi kalýr.”

Bunlarý öðüt bil! Þimdilik benden bu kadar!
Ne kadar bilsen de; “Ýnsan beþer, kuldur þaþar.”
Yine de önceden uyarayým dedim, seni!
“Gidip de gelmemek, gelip de görememek var!”

Mustafa GÜL (Hamdi)
(03.02.2017)

Sosyal Medyada Paylaşın: