Ayaklarýna kapandï zamansýz yaðan kar, topraðýn.
Sýmsýký kilitledi göðsünü:
Yüzünde yanaklarý, elleri üþüdü düþtü iki yana kollarý sevincin
Vurgunum ben sana:
Yýldýzsýz geceler, karanlýk ay kapanmýþ göðün kapýsý perdeler
Sevmek bir garip bir garip düþtü ayrýlýklar
Kýrma;
Baþucumda bir bardak su yataðýmýn yanýnda duran komodinin üstünde
Vozadaki çiçekler solmaya yüz tutmuþ
Ayaklarýna kapandï zamansýz yaðan kar, kýrlarýn..
Kuru üzüm gözlü hüzünler
kurulmuþ gözbebeklerine akþamýn
kaybolan yýllarýný soruyor
eski minder o eski sedirler gibi kurulu ahþap pencere önüne
penceresi tül tahta panjur
mutluluk sunuyor radyodan gelen incer ses
sokaktan simitçi geçiyor
sepetini ipin ucunda sal pencereden
ah çiçekler solmuþ saksýda
yýldýzlar parlýyor ayaydýn sokaklar
karanlýðý toplayýp götürsün
koyup bir torpaya gözaltý torbalarý
nerde akþam orda sabah
her þey bildik eski tas eski hamam
fýsýldayýp duran yýllar kanlý býçaklý çatýþmada
eskiyle yeni
nereye kadar ne kadar sürecek
hangi kapýdan geçecek hancý
kentin ortasýndan geçen tramvay
köprünün altýndan akan su
açýk duruyor iki lafýn ucu
bir saða bir sola çekiyorlar
parazitlendi radyoda ki ince ses
karýþtý kafalarda bütün dalgalar..
oysa ki;
bir yol vardýr önünde,
ya yürürsün, ya koþarsýn
yada vazgeçersin
ve her yol ankara:
dýþarda gece
bir yalana inanmak ne kolaydýr
Zamansýz yaðdý ömre kar, kýsa yaþandý baharlar
Ayaklarýna kapandý zamansýz yaðdý saçlarýna kar,
Kýsa sürdü ömürde ilkbaharlar, ve ilk yazlar...
Geçti:
Nurten Ak Aygen
03/02/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.