SEVDİĞİM CANSIN
Sevgiyi yoðurdum kerpiçler döktüm,
Aþk evini ördüm gönül baðýnda…
Güneþi doðurdum þafaðý söktüm,
Kardelenler diktim sevda daðýnda…
Yârin gül yüzüne gülücük saldým,
Güzel gözlerinden umudu aldým,
Düþler âlemine sevdayla daldým,
Hoþgörü kavruldu kendi yaðýnda…
Gönlüme merhemdir o tatlý sesin,
Can Âþýk Kerem’dir Aslý nefesin,
Sevdama yuvadýr gönül kafesin,
Aþk þarabý içtim sevda çaðýnda…
Kolum yastýðýndýr gökyüzü çarþaf,
Lale sümbül nergis kokuyor etraf,
Mehtapla yýldýzlar sevdadan taraf,
Palmiye solunda deniz saðýnda…
Cantekin der; aþkým sevdiðim cansýn,
Dili bal kaþý yay gözü mercansýn,
Ömrümün ecesi sen heyecansýn,
Mutluyum seninle el dert aðýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.