Ýlham veren ne varsa býrakýp terk ettiler
Yazmak istemiyorum,siyaset ve seçimden.
Budayýp her umudu ,girdaba gark ettiler.
Bunaldým bu kafeste,uçmak geldi içimden
Sevda þiirlerini sayfalara dökemem.
Beðendiðim çiçeði saksýlara dikemem.
Zehirli sarmaþýðý,topraðýmdan sökemem.
Bunaldým bu kafeste,uçmak geldi içimden
Bu kýþ çok çetin geçti,yollar kapandý kardan.
Yalnýzlýktan bunaldým,haber gelmedi yardan
Hissetmedim ayazý, yüreðimdeki hardan
Bunaldým bu kafeste,uçmak geldi içimden.
Her hanede insanlar, þehitlerine aðlar
Engelleri aþarak ,ýrmaklar nasýl çaðlar
Vatan sað olsun deyip, analar kara baðlar.
Bunaldým bu kafeste,uçmak geldi içimden
Canlýyý heder etti,bu seneki soðuklar.
Ýçemedik sularý, buz kapladý oluklar.
Çok acýlar yaþadýk, tutuldu hep soluklar.
Bunaldým bu kafeste,uçmak geldi içimden.
Ýçimden geçenleri baðýrýp ünleyemem.
Caným yakan sözleri oturup dinleyemem.
Cahilin sohbetinden,hiçbir þey anlayamam.
Bunaldým bu kafeste,uçmak geldi içimden.
Nasýl mutlu olurum, bir tarafýmda aðýt
Yine de þükrederim,diðer tarafta umut
Teselli eder beni,yazdýðým kalem kaðýt.
Bunaldým bu kafeste,uçmak geldi içimden.
Ülkü Ahýska
Þiirimi günün seçkisine layýk gören Edebiyat Defterine teþekkür ediyorum