SEN ŞUBAT SIN GÜLÜM...

Sýradan þiirin hecesi gibi,
Beni, seni oldukya iþte masum,
yerli, yersiz girdik mýsralalara,
Beni, seni oldukya iþte masum.

Daðlarýn kalkmayan asil karýydý,
Yýllarýn hiç bitmeyen baharýydý,
Yüreðimde aþk dinmeyen aðrýydý,
Seni, beni oldukya iþte masum.

Gönlümüzde fokurdayan volkanýn,
Deli dolu akýp dolaþan kanýn,
Vara yoða sýkýlýp duran canýn,
Seni, beni oldukya iþte masum.

Seni, beni olmadan yazmalarýn,
Yazýp bozup ta karalamalarýn,
Hesabý verceðiz elbette yarýn,
Senli, benli olduk ya iþte hasým.

Bir ben duydum çýkýyorken avazým,
Bir ben dinledim çalýyorken sazým,
Bir ben kavruldum yakýyorken yazým,
Senli, benli olduya þimdi yasým.

Konmasýnlar kuþlar mezar taþýma,
Bir kez çare oldun gözüm yaþýna,
Fatiha okuma durup baþýma,
Sen Þubat’sýn gülüm ben ise kasým.

Mümin ÜSTÜN 02.02.2017








Sosyal Medyada Paylaşın: