Senden kalan izlerde nefes almak!

Ey sevgili seni öyle düþündükçe
Bir hüzün doluyor halimin bendine
Ötelerin kadrince akide dirliðimde
Sensizliðin mahzunluðu çöküyor bu sineme

Ne sen sor nede ben sual edeyim
Ben sensizliðin kederiyle dertliyim
Ne o renkleriyle mümtaz bir laleyim
Ne de en güzide kokunun sahibi olan gülüm

Hüznün bahtýnda bir yumaðý oldum
Halin sancýsýný sensizlikte soludum
Ben cihanda ne kadar mahzundum
Biliyordum bir kuldum senin özleminle yoruldum

Arz seninle þeref buldu aþk kokundu
Sevdalar bu manada ülfetlerini sundu
Ten mefkûreler için hazýrda tutulurdu
Kan paklýðýný seninle bulur, kitabý celil okunurdu

Þimdilerde dillenen aþkýn sevda þevki
Renklerin ayazýný yaþayan bir kurþuni
Saralarda anlatýlan muhayyile hasreti
Sensiz olmuyor bir bereketi, alýnmýyor edebi lezzeti

Artýk yaþamak ne haz verecek dimaða
Anlaþýlmaz oldu senden kalan Kur’ana
Seninle anlamlaþan övdüðün insanlýða
Sadýk kalmadan, unutulan sayfalara senden kalanlara

Ne analar ne de yarlar vefa bilmiyorlar
Sabileri senin özleminle yetiþtirmiyorlar
Heveslerini zorluyor mizaný unutuyorlar
Seni seviyorlar lakin gereðince anlamadan da aðlýyorlar

Varlýðýn en mücerret olan bir sebebiyken
Nesillerin emniyeti, o payitahtýn þevkiyken
Sen þimdi sensiz iklimlerden haberdarsýn
Sen þimdi yaný baþýmýzda olmasan da iyi ki varsýn harsýn

Kalbin sahibini en güzel anlatan bir karsýn
Yüreðimize düþen damlanýn akan bir arýsýn
Sen insanlýða bahþedilen en nadide baðsýn
Sen bir aþk, sen bir sevda pýnarý olan bulunmaz ummansýn

Seninle bakýnca sinem coþuyor bir hoþ oluyor
Hücrelerim dirliðin içinde yeniden kucaklaþýyor
Âlemi hakikat mana içinde kokuyor koþturuyor
Varlýðýnla mübariz olan hakikat yeniden umut içinde doluyor

Yoksa çekilir mi bu nahoþ olan bir hayatý cebir
Mezarlar içinde iþleniyor her türlü çirkefler rezil
Ýnsanlýk bu hallerde düþününce ne kadarda zelil
Ey ruhu tenine kefil, ey vicdanýyla âleme meyil seninle bir seyir







Sosyal Medyada Paylaşın: