Bıraktığımı Bil

Kimliksiz rüzgarlar belimi büktü
Yokluðun gözlerimde kanarken
Suskunluðun ölüm yazdý yüreðime.


Artýk çekilen hiç bir acýnýn anlamý yok !

Bu kadar basit olmamalýydý ölümüm
Bu kadar çabuk
Bu kadar yorucu olmamalýydý sensizlik
Artýk sensizliðin de anlamý yok
Geleceðin ümidiyle solan ömrüme baharlar yaþatýrken
Þimdi çöl ateþinin göbeðinde gölgeleniyorum.

Artýk ne sesin yankýlanacak duvarlarýmda
Ne mýsralarýn dokunacak dudaklarýma
Sadece varlýðýn dolanacak damarlarýmda
Suskunluðun avuçlarýmda öleceðim

Sus pus her þey
Artýk dört duvar arasýnda
Yalnýzlýðýmla körebe oynama zamaný
Öyle bir sustun ki..!!
Taþ kesildi kirpiklerim...

Gidiyorum bir daha dönmemek üzere
Yalnýzlýðýn ayak ucuna düþen ömrüm
Sana helal-i hoþ olsun..

Bir gün ölümsüzlüðüne düþerse kelimelerim
Sensiz geçen her aný ömür defterimden düþüp
Sensiz ölmenin acýsýný
Satýrlara býraktýðýmý bil.
Sosyal Medyada Paylaşın: