ve bir özlemek kadar sessiz ve biraz da sarhoþum gözlerinle demlenmeye geldim yüreðimle, ruhumla ve bedenimle seninim beni kutsar gibi, bas beni göðsüne sevgilim
sen yeniden doðuyorsun yeniden yüreðimi tutuþturuyorsun bir volkanýn tutuþmasýndan beterim zamanla eskir derlerdi sevmek oysa ben zamansýz seviyorum seni eskiyen zaman olsun ben her an sever gibiyim seni
bir öfkenin bitmesini bekliyorum sabreder gibi, susar gibi gözlerinde var olur gibi ve kokunla uyur gibi
yanýmda olsan bu kadar cümle kuramazdým elim titrerdi yüreðim titrerdi ve dudaklarým titrerdi gözlerime bakman yüreðimi tutuþtururdu sonra sen doðarsýn yüreðimin rahmini deþe deþe
suskunluðun þakaklarýma yaðdý yine saðnak altýnda kaldý yüreðimin ýssýz sokaklarý ve boðulur gibi seni biriktirdim ve ben sarýlamazken sana sana her an sarýlýr gibi seviyorum seni bir yitikliðimde sensin seni her an boðulur gibi seviyorum
ibrahim dalkýlýç
01/02/2017 20:45 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.