Toza sordum Zaman mý senin içinde Sen mi zamanýn?... Zaman benim içimde Dedi; bir rüzgar esti savruldu Pencereden dýþarý baktým Poyraz tozlaþmýþ kar tanelerini savuruyordu Kar tanesine sordum Zaman mý senin içinde Sen mi zamanýn ?.. Kar tanesi memnun halinden Dedi ben zamanýn içinde Kapattým pencereyi Ayaðým takýldý yerdeki kilime Baktým öylece içindeki motiflere Konuþtum tüm ilmeklerle Hep bir aðýzdan haykýrdýlar Biz zamanýn içinde... Açtým kitabý baktým harflere: Saðdan sola,soldan saða Yukarýdan aþaðýya,aþaðýdan yukarýya Üst ,üste iki nokta Baktýk birbirimize uzunca Siz mi zamanýn içinde Zaman mý sizin?.. Ýki nokta da bir tavýr,bir mimik Bir jest ki sorma: Zaman onlarýn içinde... Bir çekirdek vardý avucumda Az sonra dilimin ucunda; Sen mi zamanýn içinde Zaman mý senin... Çekirdek uç verdi zaman denilen an’dan; Zaman içimizde!... Ýçime doðru filiz attý Ýç sesim dalgalandý Sanki içimdeki Deniz kýyýlarý taþtý. Güneþ ýþýnlarý bulutla kucaklaþtý Bir yaðmurdur baþladý. Yetiþmek için yitirdiði zamana Kanatlý bir at gibiydi damlalar Þaþkýn,daðýnýk bir halde Geçmiþ zaman içinde Son yaprak arasýnda Gelecek filizlenmekte Anladým dönenceler içindeyim Ne baþta, ne sonda Dönenip durduðum an; Gelecekle geçmiþ zaman arasýnda Görünmez bir çizgi Düþselliðin gizi Gel zaman,git zaman Önümde ya da ardýmdasýn; Her an.. Gelecek zaman: Yürek toz duman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral 0prukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.