Elâ DÜŞLERİ

ne çok hüzün biriktirmiþ meðerse
belli ki hüzün yýðýnlarý aðýr geliyordu gözbebeklerine
sanki köþe bucak kaçýyordu sevinçleri
baþedebilecekmiydi dermaný kesik dizleri



kaç umut kuþu kalmýþtý uçuracaðý elinde
bir sis perdesi inmiþ gözlerinde
beynini kemiriyordu sorular yumaðý
öylece titredi dudaðý
hýçkýrýklarla doldu gece



Allahým dedi yardým et yardým et bana
dayansýn kalbim bu acýya
bunca dert bunca keder off bunca
derin bir nefes aldý
doldurdu çiðerlerine
son nefesmiþ gibi
týkabasa..!



Islandý kirpikleri
korkuyordu
küçüldükçe küçüldü elâ gözleri
biran önce uyumak istiyordu
uyumak ve unutmak
hiç uyanmamakta vardý iþin içinde
Ah.. Dedi
Ýnledi
Keþke keþke



býraktý kendini gecenin kollarýna
sarýldý sarýlsýklam olmuþ yastýðýna
nasýlda susamýþtý
içececekti bir yudumluk mutluluðu
kana kana



uykunun yokuþundan
þimdi iniyordu aþaðý
ne dudaklarýnda hýçkýrýk
ne de gözlerinde hüzün yumaðý
anladý ki bir yudumluk mutluluk
düþlerde saklý



Sadece düþlerdeydi mutluluk dedikleri
yudumladý yudumladý ELÂ DÜÞLERÝ...



01Þubat2017/BALIKESÝR-Erdek

Canan Eren
Sosyal Medyada Paylaşın: