YA HİÇ SEVMESEYDİ

Sonunda sen de özledin ya,
Sonunda gel dedin ya,
Beklediðini söyledin ya...
Gayrý ben buralarda nasýl durayým.
Senden uzak nasýl kalayým.
Cennetinin kapýsý aralanmýþken,
Gurbet diyarlarda nasýl yaþayým,
Nasýl nefes alayým,
Bu ayrýlýða daha fazla,
Nasýl dayanayým.
Ah sevgili ah,
Sen de haklýsýn aslýnda,
Sevmesen ettiðim sitem baþka,
Sevdim desen o daha baþka.
Lakin elimde deðildi,
Kalbim duyunca bir anda,
Tuttu heyecanýna yenildi.
Ama sen de hiç mi düþünmedin,
Bana gel derken.
Bilmez misin ben ki;
Hayalini kurduðumda bile;
Aklým baþýmdan giderken,
Gerçeðini duyduðumda,
Sence akýl kalýr mýydý?
Yokluðuna sarýlmak dahi,
Kalbime aðýr gelirken,
Sana dokunmaya,
Bu kalp dayanýr mýydý?
Gördün mü?
Sonunda vuslat yine mahþere kaldý.
Tam sana kavuþacakken,
Tuttu ecel bu caný aldý.
Tam mutluluðu bulacakken,
Her yanýmý yine hasret sardý.
Piþman mýsýn diyorlar sorgu sual edenler.
Aslýnda onlar da her þeyi biliyorlar,
Bu yüzden sadece susuyorum,
Bir de sanki elin hala elimde gibi,
Avucumu sýmsýký yumuyorum.
Ýnanmazsýn ama yokluðunda bile,
Ben hala o eli tutuyorum.
Nasýl bir duygu anlatamam.
Bildiðim bir þey varsa,
O da sevgin olmasa deðil mezarda,
Kuþ tüyü yatakta bile yatamam.
Ýþte böyle bir sevda benimki.
Böyle bir hasret, böyle bir vuslat.
Ey kalbim sevdin tamam da,
Ne diye böyle heyecanlanýrsýn.
Ne demeye bu kadar hýzlý atar,
Sonra da ansýzýn durursun.
Olsun;
Ya hiç sevdim demeseydin,
Ya beni hiç özlemeseydin...

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: