DEYİŞ
DEYÝÞ
Gece gündüz yollarda, suskun ürkek yorgunum
Ýki yüzlü riyakar, diyor senin dostunum
Perde çekmiþ güneþe, görünmez güzellikler
Iþýl ýþýl günleri, algýlamaz beyinler
Yürüyorum yollarda, gafil önümde rehber
Kibir, riya, nefreti, hak adýna öðütler
Hoþgörü sevgi saygý, hani insanýn özü
Baþlar düþmüþ secdeye, kapalý gönül gözü
Yollar biter nihayet, açýlýr yüce kapý
Amelin dile gelir, mutlak verir hesabý
Güvenme ibadete, ora hakkýn huzuru
Yediysen yetim hakký, kimse bilmez sonunu
Aydýn olur yollarýmýz, yoldaþ olursa iman
Ele, dile, bele, sahip; yolda yürürse insan
Nefse esir olmak niye, hayvan deðil insanýz
Þükre sýðýn her nefesde, mutlak fani canlarýz
Davut Tunçbilek
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.