Ne oldu Kardelen? Niye aðlýyorsun? Niye yanýyorsun? Niye baþýn eðik yere bakýyorsun? Niye gözlerinden yaþlar akýtýyorsun? Niye tek baþýnasýn dað yamaçlarýnda Senide’mi ayýrdýlar yarin’den Senide’mi yaktýlar can evinden Aþýksýn diye’mi sürgüne gönderdiler Yoksa sevdiðini elinden alýp ellere’mi verdiler Aðlama Kardelen aðlama Yalnýz deðilsin çektiðin acýlarda Benide yaktýlar sen gibi Benide vurdular bir ceylan yavrusu gibi O yari benden alýp bilinmezlere götürdüler Öldüðünden güldüðünden bir haber Bende yalnýzým sen gibi Kardelen Aðlama Kardelen aðlama Ben aðlarým seninde benimde giden aþklarýmýza Kaldýr baþýný Kardelen baþýný dik tut Kimse yýkýldýðýný kahrýný görmesin Sen dik dur’ki düþmanlarýn gülmesin Senin bir suçun yok Kardelen Sen en büyük aþklarý yaþayanlardan Daha büyük sevensin
AÐLAMA KARDELEN AÐLAMA
AYFER KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Koc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.