Sen

Sancýlarýmý saçmýþ hasretin yüzüme çarparken
Demir kapýlar ardýnda , naðmelerin kusuru gudubet bir sevda gibi çöreklenirken
Kuþ kanatlarýna takýlmýþ özgürlükler gözlerime kanat çýrparken
Duvarlarýn soðuk essede yüreðime ...
Sen umudunu soðutma !

Tan aðarýr vakitler öyle kimsesiz sesler eþiðinde döner ki gün dönümüne
Sanýrsýn !
Gazele çalmýþ gülümsemeler dökülür yüreðimin dallarýndan ömrüme
Akþam akþam bir fýrtýnaya tutulur da , dizlerinin baðý kesilmiþ derviþ gibi döner gönlüme
Duvarlarýn yýkýlsada üstüme...
Sen umudunu yýkma !

Nefesin hasretle içine çekilmiþ tütün kokularýna dokunur
Mürekkebin sevdiklerin üzerinde kurduðun hayallerine dökülür
Sanýrsýn !
Zeytin çekirdeklerinin diziliþine dirilen umutlarým hasbi niyetlerle okunur
Duvarlarýn kararsada gözlerine ...
Sen umudunu karartma !

Ahmet Faruk Þahin



Sosyal Medyada Paylaşın: