GÖKYÜZÜM SİMSİYAH, GELİP MAVİYE BOYAR MISIN?

Herkes ben gibi sevemez seni, ben gibi düþünemez seni
Gözlerine sahip çýkmak zordur sevdiðim. Ben gözlerine bir ömrümü adamýþtým
Gözlerinden bir damla yaþ düþse, sanki üzerime kar yaðardý
Ellerin üþümesin diye, kýrk defa söylenmez kimse ‘’hava soðuk dikkat et’’ diye
Ýlaçlarýnýn saatini senden baþka kimse ezberleyemez, bilemez
Bir iki defa ilaçlarýný kullan demekle, düþünmek olmaz
Ben artýk hayatýnda olmayacaðým, hayatýnda olana söyle seni ezberlesin
Sen ezberlenmesi gereken en güzel þiirsin. Sen ezberlenirsen ancak yaþanýrsýn
Yoksa üzerler, incitirler seni. Kýyamadýðým sana, baþkasý kýyar
Ýþte o zaman benim yüreðim defalarca yanar

Herkes benim gibi sevemez seni, ben gibi düþünemez seni
Kimse seni huzur bilip, sana derman olamaz
Her sabahýn en erken vaktinde sen diye uyanmaz
Her gece benim gibi duyduðu son ses, sen olmadan uyumaz
Ýnsanlar çok kötü, kendisinden önce seni düþünmezse sana ‘’seni seviyorum’’ diyen
O zaman bana gel! Yerin hala sýcak, yerin hala en güzel yerdir
Belki bir gün gelirsin diye hep de öyle olacak
Hiç kimsenin haddine deðildir yerini doldurmak
Senin dokunduðun her yerde sen varsýn ve hep sen olacaksýn
Ben ömrümü sana adamýþken, yokluðunda yaþamamý bekleme
Benim her þeyim sendin, þimdi her þeyim sensiz kaldý
Gökyüzüm simsiyah, gelip maviye boyar mýsýn?

Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: