bizdik biz, kendimiz
kimse deðil
fakirdik hep, zengin hiç deðil
deðiþmedik bir gün bile
eðilmedik
döneklik mi
bu mümkün deðil
iþçiydik, emekçiydik, emekliydik
emeklemekse hümanistlik
emekleyendik
bir çarkýn diþlisi, gýytýlý pulluðun demiri, orak ve çekiçtik
ezilenler cephesinde nefer, bir bilgede ser
elde silgi ve kalem
masada kitaptýk defterdik
belki pir sultan ya da yunus deðildik
derviþ veli olup bir dergâha girmedik
ama aða deðil rençperdik
alýn terindeydik
gözdeki nurda gönüldeki ruhta
týrnakta topraktýk
saptaki arpayla buðdayda
delik çorapta, pabuçsuz ayakta, yýrtýk mintanda
þapkalýnýn nasýrlý parmaklarýnda, baþý baðlýnýn ak saçýnda
yetimin arkasýndaydýk
yiðidin baðrýnda
çalanýn deðil çalýþanýn yanýnda
bizdik biz, kimse deðil
gururluyduk hep, kibirli deðil
deðiþmek mi
mümkün deðil
hey kendini beðenmiþ aç gözlü kapitalist
kan emici bet emperyalist
hey sosyalist geçinen kýlýçlý faþist
çekik göz
kara sakal
býyýklý yaman
inanç sömürücüsü ey sahte bezirgân
yalancý
yardakçý
hampacý
beygir sineði
kene
pis solucan
hey karanlýkta uçan yarasa
laðým sýçaný, kokarca
el etek öpücü
yardakçý
ey takiyeci gafil
kandýrýkçý
yankesici
yol kesici
kapkaççý
hey maganda
hey acýmasýz cani
silahlý kundakçý
sevgi hýrsýzý
insan arsýzý
ey kepaze
hey çið süt içmiþ akýlsýz yaratýk
kahpe kasýðýnda yatmýþ kancýk
oh olsun batýyorsun
bat
boðul
kurtulama
soluksuz kal da kan kan diye baðýrama
adýn batsýn emi
kim demiþse adýna yenidünya
bendim ben, kendim
kimse deðil
hele kalleþ, sen hiç mi hiç deðil
deðiþmedim bir gün bile
hep böyleydim
istediðin döneklik mi
mümkün deðil
ey adý þehit olan memedim
hiç hiçine ölüp gidenim
ey buruþuk yüzlü þapkalý babam
gözleri kurumuþ ak saçlý anam
bahtsýz kardeþim
yoksul abam
garip agam
okuldaki hocam
sýra arkadaþým
gönderdeki bayraðým
geliboluda savaþaným
çanakkaleyi geçilmez yapaným
ey sarýkamýþta karlar altýnda yataným
horasanlým
yemen çöllerinde susuz kalaným
amcam
dayým
ihtiyar dedem
yedi sene yol gözleyen çilekeþ nenem
eli kýnalým
mendili oyalým
telli duvaklým
gelinim
elifim
saçlarý beliklim
yoldaþým
sýrdaþým
yârim
yarenim
ey gül yüzlü bebeðim
cennetim
çiçeðim
gene de vatan sað olsun diyen can parem
ciðerim
vatan için öldü deyip küsmeyenim
karslým
diyarbakýrlým
ankaralý hemþerim
sizdim ben
baþkasý deðil
hey yobaz
kimsin sen
hey hokkabaz
nesin sen
kýrmýzý gözlüsün nefesin alev alev
ne istersin
lakin hayvan terli artýk
bilesin
benim ben, kendim
kimse deðil
hele içi boþ þiþ cepli hergele
sense hiç deðil
deðiþmek mi
iþte bu mümkün deðil
bir þeyler deðiþecek
bekle
þimdi zamaný deðil
Tevfik Tekmen. 6/Ekim/2008/Lüleburgaz
"Sekiz yýl önce yazmýþýz bunu. Zamaný gelmiþtir belki. Ne dersiniz? Öyle ise daha kötüsüne HAYIR!"