Ben bir papatya bahçesine vardým Binlerce papatya vardý Bir birinden güzeldi Bir tanesi çok güzeldi Papatyayý gürünce kalbim Durmadan attý Ona aþýk olduðumu anladý Yanýna gittim adýný sordum Utandý benden Ona aþk olduðumu anladýðýn da Benden kaçtý Ben yanýna gittim Adýný sordum MANOLYA dedi Akþam gündüz aklýmdan çýkmadý
Ona aþk oldum bahar geldi Yaz geldi papatyalar soldu Bu papatya solmadý Hep canlý kaldý Tüm papatyalar sensin gülüm Hepsen kalacaksýn kalbimde Seni çok seviyorum MANOLYA’M Kimse silemez gönlümde seni Solmayan papatyam
Mahmut KAHRAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mahmut kahraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.