Soðuk, yaðmurlu Vurdumduymaz bir Akçay gecesiydi Gece yaðan yaðmur hep ürkütürdü beni Yaðmur deðil yalnýzlýðýmdý.
Pencereleri damla damla yalayan, Yýllarýmý dolduran sensizlikti Hep bir yaný yarýmlýk, Hep senden uzak hayattaki Tek kimsemden yoksunluk, Yani kimsesizlikti.
Bir kavuþma mucizesine Ýnanma yolunda harcanmýþ Bir hayatýn ansýzýn sonuna gelme O mucizeyi yaþayamadan Bir baþýna ölme korkusuydu yaðmur Yine yaðmur yaðýyor, yine gece Yine Akçay ve sen Kollarýmýn arasýndan sýyrýlýp Kalkýyorsun yataktan Nereye gidiyorsun sevgilim?
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.