MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
GÖNÜL DİNLEMEZ FERMAN
ahmet-i vukuu
GÖNÜL DİNLEMEZ FERMAN
Derde düþen yanýk gönül.
Sýzým sýzým kavrulan gönül.
Varmý dostlar bu yaraya derman.
Gönül dinlemez ferman.
Yaraya býçak vurma kaným durmaz.
Halim anlatsam kimseler duymaz.
Ýnsanlar duygusuz vurdumduymaz.
Ýþ bu hale kimseler baþ kaldýrmaz.
Üstad ahmet söyler halini.
Halinden anlayan olmaz.
Adamýþ þiirin dünyasýna kendini.
Þiirleri derindir dert çekmeyen anlamaz.
Feleðin çemberinden geçen geçene.
Aþký sor ki ferhata daðlar dile gele.
Döndürdü leylayý yanmýþ bir küle.
Çekmeyenmi var ey dost çeken çekene.
Ýnan aþk dize gelmez hicbir zaman.
Bu ne büyük yangýn aman ki ne aman.
Benzemez hicbir þeye pek yaman.
Gönül dinlemez ferman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet-i vukuu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
EY ŞEHADET
EY ŞEHADET GEL ARTIK
HAKLA ADALET TESLİMİYETE İNANÇLA CESARET EMEK'E
İLAHİ AŞK
Mum erir rengini verir etrafına.
BİR GARİP HÜZÜN GERİYE KALAN
GECE AKLIMDA DÖRT HECE
BİR KÜÇÜK KAR TANESİ
AH YALAN DÜNYA
DOĞ ARTIK EY PARLAK GÜNEŞ