GÖNÜL GÖZÜM
Biri gönlümde iki gözüm aðlýyor yüzümde
Bir bedel biçselerdi imkânsýzlýðýn deðerine
Kaç mevsim yaðmur düþerdi ki gökyüzünden
Bu toprak örtülür müydü gözlerimin önüne
Firari uykular isyana ateþ açýyorlar
Yardým et diye haykýran düþler duyuyorum
Sorguya çekiliyor kalbim suçlu bulunuyor
Ve melekler göz bebeklerimde
Ellerimden tutuyor yüreðimin sýrat köprüsünde
Mahkum oluyorum gecenin sessizliðine
Ne sendeyim þu an ne de kendimde
Ýmkânsýzlýðýn eþiðinde bir yerde
Yüzümde gözüm gönlümle bir aðlýyorum.
Sabah olmadýðýnda geceler de çaresiz
Güne küskündüm gayrimümkündü kavuþmak
Gecenin þerrinden korkuyorum
Hep olanaksýz mý kalmalýydý hayat
Hep sürüklenmecesine miydi rüzgarlar
Söylesene bu rüzgar kaç kiþilikti þimdi
Ayný anda bizi savuramaz mýydý sanki
Ya sen kalýyorsun ya ben gidiyorum
Ya da ben bir baþýna savaþ alanlarýnda
Delip geçiyorum yasaklarý, seviyorum
Sonrasý hep ayný, vazgeçemiyorum
Gözler önümde gönlümle bir aðlýyorum.
Þimdi sen yoksun tay düþüyorum mahþere
Yüzümde bolca ýrak kanýmda bir nehir aþk
Deniz deniz aranýyorum çareler þehrinde
Yýkýk bir kenti birleþtiriyorum
Ýmkânsýzlýðýn meþalesi yanýyor içimde
Düþüyor þelale gibi ateþ ateþ yüreðime
Yetmiyor damla damla gözyaþlarý, sönmüyor
Önce vazgeçilmezlik vuruyor umutlarýmý
Sonra imkânsýzlýk kapanýyor gözlerime
Çaresizlik geliyor her gece
Olsun ölümüne inandýðým aþk hala ayný
Ayný sen gibi var gibi yaþýyorum
Kendimden emin dillerimde yemin
Gözler önümde gönlümle bir aðlýyorum.
Anladým ki aþk imkansýz oldukça
Bir o kadar da vazgeçilmez oluyor.
Gözlerimin gördüðü her þeyden
Vazgeçebilirdim belki
Ama gönlümün gördüðünden asla……
..
GÖNÜL GÖZÜM
Mert Zafer Cansever
(Mawish Þiirleri)