Neydi o gül diye diye canýmýzý inciten Sanki iki kalp bir að içinde hapis Çýrpýndýkça can çekiþen Düþlesek çektiðim/iz Gerisinde deniz mavisinde tuz Sýðýnmýþýz bir gemiye liman arýyoruz Soludukça soluduðumuz hava Buz gibi be usta buz.
Ayrýlýk yaþanýlan en kötü þeydir Daha kötüsü yine bu halde onu istiyorsan Mesela Deven ölse o kadar üzülmezsin Yüzünü hiç kimseye göstermeden Belki aðlarsýn gelmeyeceðini bile bile En iyi kendin tanýrsýn kendini Bir de kendindekini Ayrýlýk da ölümde vakitsiz gelmeyecek Gelmeyecek be usta.
Yokluðunda; Ateþi düþmeyen bir sevda benim/kisi Þimdi yüreðimi kýrbaçlýyor bölünmüþ sözlerin Kaç kez kýrýlýr bir kalp yaralýyken kaç kez Kaç kez yanar canýn Kaç kez dizilir yüzüne katre Bir gül diye diye kaç kez gider insan Hadi söyle be usta öldüðün ayrýldýðýn yere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kundakçıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.