SÖYLEYEMEDİM

Gönül vermek ayýp sayýlýyordu
Ondan, “”sevdim”” diye söyleyemedim
“Bir kýz sevmiþ “”diye yayýlýyordu
Ondan sana selam eyleyemedim

Bir tek pýnar vardý köyün sonunda
Bir sitil bir helke vardý kolunda
Irasladým amma bahçe yolunda
Utandým da bir þey söyleyemedim

Yaz gelir tarlada ekin biçerdim
Bir rastlasam havalara uçardým
Sürmeli gözünden sevgi içerdim
Zülüf’ü rüzgara haylayamadým

Gururuma bir söz geçiremedim
Felek yar etmedi kaçýramadým
Terkileyip þöyle uçuramadým
Sevgi ülkesini boylayamadým

Bir aþka düþmüþüm kýrlar bahane
Tutturduðum türkü söyler þahane
Sevmiþ bulundum “kýz” yok mu bir çare?
Gönül diyarýnda yaylayamadým.

Kimseden çekinmem sözden yýlardým
Ortada olmayan közden yýlardým
Nazara getiren kýzdan yýlardým
Mushaf yapýp muska eyleyemedim

Kýrk yýllýk bir aný gitmiyor baþtan
Sanýrsýn bu yürek yapýlmýþ taþtan
Ah çektim ciðerim taþacak döþten
Sýrrýmý kimseye söyleyemedim

Bencileyin gönlü beyhude akar
Biçare yüreðim nar ile yakar
Kul Macit son nefes hak için çýkar
Pir sultan “dar’ýný boylayamadým

Fazlý MACÝT
27/01/2017

Sosyal Medyada Paylaşın: