Kozumuz Bizim
Haçlýlar birleþip dýþladý bizi,
Bombalar yaðdýrýp suçladý bizi,
Aydýn geçinenler taþladý bizi,
Seksen milyon Türk tür kozumuz bizim.
Edirne den Kars’a vatan belledik,
Her fert ülkesini sevsin diledik,
Her karýþ topraðý kanla suladýk,
Daha küllenmemiþ közümüz bizim.
Kimse nefesini boþa yormasýn,
Aramýza nifak sokup durmasýn,
Ülkücü sözünden döner sanmasýn,
Her zaman senettir sözümüz bizim.
Asla gücenmem ben fikir konuþsa,
Kenetlense herkes eller buluþsa,
Önderin izinde birlik oluþsa,
Atanýn yoludur izimiz bizim
Demokrasi deyip saldýrýyorlar,
Sulh deyip mazlumu öldürüyorlar,
Yýkýp parçalayýp böldürüyorlar,
Daha neler gördü gözümüz bizim.
Kumpas dedin biri aklýma geldi,
Engindi Deniz’i tahtýndan oldu,
Atamýn çiçeði o zaman soldu,
Ondandýr yürekte sýzýmýz bizim
Biri kesmiþ yolu adam öldürür,
Biri darbeciye alkýþ aldýrýr,
Fazla sürmez bu dert kazan kaldýrýr,
Merde namert yazmaz yazýmýz bizim.
Yüzüncü yýlýna bastýðýmýz gün,
Zýndýðý getirip astýðýmýz gün,
Dünyaya raconu kestiðimiz gün,
O zaman gülecek yüzümüz bizim,
Yol yakýnken gel dön gezme uzaðý,
Bu yol kumpaslýdýr bubi tuzaðý,
Öküzün altýnda olmaz buzaðý,
Her dem doðruluktur özümüz bizim.
Cevdet Altay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.