KARAKOÇ’ U KARAKOÇ’ LA ANLATMAK
KARAKOÇ’ U KARAKOÇ’ LA ANLATMAK
Ben yaðmur tanesi olmak isterken
Sonsuz sahralarda göldür Karakoç
Baðýnda açýlýp solmak isterken
Kendi yediveren güldür Karakoç
Kaleminden bin bir þiir yeþerdi
Mýsra mýsra duygularý coþardý
Lambada titreyen alev üþürdü
Þaire öðüttür, haldir Karakoç
Küffara kalemle göðüs geren o,
Örnek nesillerde umut deren o,
Bir güzel ülküye gönül veren o,
Sancaðý taþýyan koldur Karakoç.
Esti Maveradan deli bir rüzgâr
Bozkýrlarda þimþek oldu âh u zar
Çelik testereyle kesildi pýnar
Ferhat’ ten Þirin’e yoldur Karakoç
Tükenmez sevdaydý vataný yurdu
Marifet yolunda ömrünü verdi
Hayatý boyunca hedefte durdu
Yýlmaz yýkýlmaz bir kuldur Karakoç
Sevdasý olana eziyet haktý
Sahte sevdalarýn talibi çoktu
Çaðýn çilesini boynuna taktý
Sanmayýn suskundur lâldir Karakoç.
Gönlüne kan damlar uzansa güle
Rabbanî lütuftur çektiði çile
Garibin gariptir türküsü bile
Mýzrapta naðmede dildir Karakoç
Hilâle adamýþ bütün ömrünü
Eserleri yiðitliðin ürünü
“Vur! ALLAH aþkýna! ” diyen emrini
Tutarken coþkun bir seldir Karakoç.
Gazi Hüseyin KILBAÞ
Bu þiirim 12 Nisan 2008 akþamý Mamak Kültür Merkezindeki Üstad Abdurrahim KARAKOÇ`A saygý gecesinde Karakoç Üstadýmýzýn huzurunda seslendirmiþtim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.