Türk soyludur Kayý’nýn Türkmen oba köyleri, Kýrþehir’den baþkente can oldu Kýrýkkale. Ocaðýnda bereket, þen þakrak hâneleri, Namus ve bayrak için, kan oldu Kýrýkkale. *** Kýrýkkale’den geçer her kervanýn yolcusu, Yeþil kayadan çýkar buz gibi menbâ suyu. Ýnsaný güleç yüzlü, eksilmez hiç coþkusu, Ýslam için Allah’a, kul oldu Kýrýkkale. *** Yahþihan’ý, Keskin’i, Sulakyurt, Delice’si Gündüzleri çok sýcak, ayaz olur gecesi. Yiðitleriyle dolu, Bahþýlý, Çelebi’si... Nice Türklere hâne, yol oldu Kýrýkkale. *** Hilâli bayraðýma yazan Mevlâ’ya þükür, Alnýma zaferleri kazan Hüdâ’ya þükür. Kalbime bir aþk ile sýzan sevdaya þükür, Bana yalan dünyada, vâr oldu Kýrýkkale. *** Çölde çiçek açtýrýr "Yeþilkaya" hikmeti, Dinekdaðý’ndan çýkan bu mübârek serveti, Yunus’un üstümüze sinmiþ o muhabbeti, Levh-i mahfuzdan beri, yâr oldu Kýrýkkale. *** Yiðidim, her yiðidin vardýr gönlünde Sultan Nice âlim, eren’e yurt oldu kutlu vatan. Edeb, hâyâ baþtacý, dönemeyiz o yoldan, Bazen ateþte yanan, kor oldu Kýrýkkale. ........... K.Kurultay
Sosyal Medyada Paylaşın:
KURULTAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.