Bahçemdeki çiçekler birer birer kuruyor Söylediðin þarkýlar kulaðýmda duruyor Kahbe felek durmadan tokadýný vuruyor, Candým demekle olmaz cananý görmem gerek.
Dört gözle bekliyorum geleceðin gün gibi Aklýmdan hiç çýkmýyor yaþadýðým dün gibi Yüzüme bakaraktan sanki sen güldün gibi, Sandým demekle olmaz sananý görmem gerek.
Azrail peþimizde diþlerini biliyor Karanlýk odalarda çok kuzular meliyor Susuz kalan insanlar yanýmýza geliyor, Yandým demekle olmaz yananý görmem gerek.
Yazdýðýn mektuplarý okuyorum elimde Bir Ayrýlýk Þarkýsý söyleniyor dilimde Faydasýný görmedim aðrýyan þu belimde, Andým demekle olmaz ananý görmem gerek.
Sazýmýn teli kopuk baðlamamý çaldýlar Gezdiðim sokaklarda her þeyimi aldýlar Dost diye bildiklerim uzaklarda kaldýlar, Çaldým demekle olmaz çalaný görmem gerek.