Aç Gözlerini Sabah Oldu

Ýkimizde birden sustuk
Ýkimizde kýrýlgan bir þiir kadar sessizdik
Hüzünlü bir geceden kalma
Umutsuz bir sabaha uyanacaðýz
Sensiz eksiðim
Yarým ve neþesiz
Hiç bu kadar çaresiz
Hiç bu kadar sessiz
Hiç bu kadar kimsesiz
Beklemedim sabahý
Bu gece bir kuþun cývýltýsýný
Pencerenin önüne býraktým
Bu gece bir hançeri yüreðime batýrdým
Bu gece hiç bitmez sandým
Hiç güneþi görmek istemedim
Saatler dakika gibi ilerledi
Zaman sustu
Gece ellerimde durdu
Biraz üþüdüm
Birazda öldüm
Odada bir sessizlik
Bir tarafý karanlýk
Bir tarafý yitik kalmýþ sevinçlerimiz
Þimdi hangi mevsim açar çiçeklerini
Hangi güneþ parlar, solan yüzümüze
Ve hangi güvercin kanat çýrpar özgürlüðe
Ve biz hangi mahkumun idam sehpasýyýz ki
Bedenlerimiz de bir sürü ölü susuþlar var
Ve gece iyice karardý yine
Koynumuza soðuk rüzgarlarý aldýk
Þimdi sensizlik nereme bir kurþun gibi saplanýr
Nereme bir özlem kadar uzak kalýrsýn
Ve sen hangi ara bu yüreðimi
Bedeninde unuttun
Ve neden bu kadar üþüyorum
Neden bu kadar geç kaldýn
Biliyorum bugün günlerden acý
Ve güneþsiz bir gün doðacak bize
En karanlýk gecenin sabahý gibi
Yine yitik bir þehir bizi bekliyor
Hadi sevgilim
Aç gözlerini
Sabah oldu

ibrahim dalkýlýç
26/01/2017
05:05 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: