Ayrılığın Rüzgârı

Ayrýlýðýn rüzgârý, yüreðimde eseli;
Senden kalan tek telin, bana büyük teselli.
Mutlulukla baðýmý, kopardý bu ayrýlýk;
Sevip de sevilmekten, umudumu keseli.

Hasret yakar baðrýmý, duygularým köz olur;
Elvedalar dilimde, tükenmeyen söz olur.
Anlayan yok derdimden, tutan yok ellerimden;
Umutla bekler durur, yola bakan göz olur!

Ardýna gizlendikçe, senle geçen günlerin;
Altýnda kalýr gibi, oluyorum dünlerin.
Sürükleyip de durur, beni hep meçhullere;
Esiri oluyorum, sensiz ben sürgünlerin.

Üstüme çöker gibi, kara kara bulutlar;
Sise bürünüverir, sevda yüklü umutlar.
Sanki bir matem evi; göz yaþý, keder dolu;
Yüreðimde kurulur, hep çileden konutlar.

Hayaller prangalý, kelepçeli dilekler;
Kaldýrýp atamýyor, ayrýlýðý bilekler.
Gücüm, dermaným bitti; yokluðundan yorgunum;
Tebessüm de etmiyor, sensiz aþka melekler!..

Mahmut KILIÇOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: