Bir zamanlar anam da çok güzel kadýnmýþ, Bir bakan, dönüp bir daha bakarmýþ, Laf açýldý mý pek sevinir, yerinde duramaz, Sonra derinden bir ah çeker, Sanki yýllar öncesine gider de gelir, Gözleri bulut bulut olur, Ha yaðdý, ha yaðacak... Anlatýr durur,’ Ne isteyenler oldu beni’ diye... Sahi, güzel olmasaydý alýr mýydý ki babam?
Hoþ beþ derken cicim aylarý da bitivermiþ, Ekmek aslanýn aðzýndan midesine inivermiþ, Kýþ gelmiþ dayanmýþ kapýya, Evde odun kömür tez tükenmiþ, Bir de bizim defterimiz, kitabýmýz, Üstümüz baþýmýz derken, Ýki yakalarý bir araya gelmemiþ, Yokluðun gözü kör olsun, Gülmeyi unutmuþlar zavallýlar...
Sonra bir fýrtýna tuttu ki bizi, Ne siz sorun, ne ben anlatayým, Babam kýrkýnda toprak oldu, Anam otuzbeþinde körebe...
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 15/12/2016, Isparta Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.