belki bir düðümüm sonsuzluða atýlan, sen olabilir miydin ki o, bunu çözen çözecek olan nasýl istemem yaralandýkça umut tökezlendikçe zaman kör gönlü koluna takan...
hayat iþte böyle bir þey varken yok olmak gibi yokken var olmak misali, can da can olmak varken toplarsýn hüzünleri bir bir gözlerinde teklerken yalan...
uzaklýk bir mecra olamaz mý ki bizi bizden alýp götüren hasretten özlemlere özlemden hasretliðe vuslata hicran katarken gurbet bir nevi kadere niyaz istersen sus istersen konuþ...
her þey nafile yoksa aþk yoksa sevda, yad elleri oynarsýn eksik olsada zillerin, bir saðdan bir soldan, ortasý yol ver geç haný bilemezsin ki içinde ki dünyalarý, senken sen deðilsindir artýk doldur doldur bohçalarý, yinede bitmez tükenmez þu kainatýn taksiratý...
dertken kahýr olur kahýrken dert , bilemezsin nerede duracaðýný boþluk çare olsaydý nefes alýr soluk verirdin þimdi ise ben içiyorum sensizliðin çokluðunu sessizlik katarak biraz kulak versen belki duyarsýn geleceðin yokluðunu olsada biraz geç biraz erken biraz erken biraz geç, býrak insin yelkenler çöksün gölgeler ertesinin ötesine, belki bir gün açýlýr perdeler doðacak güneþin seyrine...
(Berlin,24.01.2017)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.