PARİSTEN YURDA

Dolunaylý yayla gecelerinde,
Gökte yýldýzlarý sayasým gelir.
Hasretimle yanan anacýðýmýn,
Baþýmý dizine koyasýn gelir.

Özlemim var topraðýna, taþýna,
Mýsýr ekmeðine, ayran aþýna,
Þöyle bir oturup pýnar baþýna,
Yüzümü, gözümü yuyasým gelir.

Gözlerim yeni bir dünya tanýrken,
Ruh kendini bir girdapta sanýrken,
Çan sesiyle yer gök yankýlanýrken,
Ezan seslerini duyasým gelir.

Duygum, heyecaným coþkun bir halde,
Köy köy, bucak bucak ve belde belde,
Her kýtada, her ülkede, her dilde,
Muhammed aþkýný yayasým gelir.

Hey hey!..Yanýk Ozan.......tut ellerinde,
Albayrak birinde Kur’an birinde,
Eyfel kulesinin en uç yerinde,
“Yaþasýn Türkiyem!” diyesim gelir.
Muhammet AVCI


Sosyal Medyada Paylaşın: