İNCİ GÖZLÜ BİR MELEK DÜŞLEDİM

Duyuyor musun beni inci gözlüm
Ben hiç ama hiç büyümedim
Hep kullanma tarihi geçmiþ zamanlar yaþadým
Su sesiyle büyüyen bir çocuk görüyomusun
Onurundan baþka bir þeyi olmayan

Eksik olan her þeye kabuk baðladý özlemim
Ne öðretmen ne lüksüm oldu öðrenim
Simit satýp ayakkabý boyadým benden büyüktü
Hayat sandýðým
Ben hep gökkuþaðýna sarýldým
Yýldýzlara bakýp inci gözlü bir meleði düþledim

Sokaðýn bakýþýna hayrandým salaþ yaþar
Saðlam adým basardým
Tüketeceksem üretmeyide öðrenecektim
Aðýtýn ipine asýnca acýlarýmý
Deltalara savrulmuþ bir çöp gibiydim
Yaðlý urganlara takýlsa da boynum
Yüreðimin çatalýna sarýldým

Ben hiç büyümedim inci gözlüm
Ben ertelenmiþ zamanlar yaþadým
Zor ve zahmetli bir iþtir erdemli olmak
Uykumu kuþlarýn kanatlarýna taktým
Yüreðimin torbasýný rüzgara açtým
Hayatý içime saldým anlýyor musun

Diyorum ki hiç kimse sana benzemiyor
Hayat yokluðunu sende arýyor
Ellerin kirli sakalýmda
Ýçimdeki çocuðu okþuyor
Ben hiç bu kadar erimedim yenilmedim
Hiçbir yosma gülüþünün hududuna girmedim
Sevginle yaþamýn erdemini anladým
Diyorum ki hiç kimse sana benzemiyor

2 .4. 2008.
SOKAK ÞAÝRÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: