Usul usul gardan kalkýnca tren,
Raylar fýsýldadý, gitme kal, diye.
Mahzun, aðlamaklý gidiyordum ben,
Sordum, tekrar sordum, ayrýlýk niye?
Uzanan yollarda gördüm izini,
Elemli bakan o mahzun yüzünü,
Duydum söylenmemiþ nice sözünü,
Anýlar götürdü bir bir eskiye...
Gözlerimi hasret buðusu sardý,
Akan yaþlarýmda hayâlin vardý.
Anladým, bu dünya, sensiz çok dardý,
Bitmeyen bir umut kaldý geriye...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.