kerpiç ev sonsuz ýssýzlýk akarsu kýyýsýnda boynun bükmüþ meþe aðacý rýhtýmlar ýssýz sedasýný yitirmiþ gece ýrmaðý önce gözlerinden baþlýyor güz yolculuðu
çýplak tepeler gün ardý iç bahçelerde kuytu yalnýzlýk çorak yüreðim kýzýl ovalarý ardýmýzda býraktýk serin ormanlarýn koynunda bizi bekler yalnýzlýk
keman sesleri geceye serenattýr yasemin kokan mevsim hoyrat gönlün aþka çaðrýsýdýr sular karardý kuðularýn ince boynunda vedalar rýhtým boyunca yürüdüm ardýmda son güzden kalan soyunuk aðaçlar
çýðlýk çýðlýða kuþlarla dans eden ah bu sonbahar yaðmuru kristal damlacýklar aþkýn son tangosu boynumda kýrmýzý fular ayaðýmda ince topuk ayakkabýlar tangoya mý çaðýrýyor bizi ayrýlýklar yaslý topraklarýn kýzýyýz biz suskun taþlarýn gizemi anlatýr umarsýz avare bir aþký
çanlar sustu iþte eylül güneþi çýplak tepelerden kayboldu pas rengi bir yalnýzlýk sularýn girdabýnda uzun yük gemileri sevdamý nereye götürdünüz çoktan bitmiþ bir aþkýn yasýný tutuyor gün batýmý ýrmak boyunca yürü bakma ardýndaki taþ duvarlara taþlarýn suskunluðuna yarým kalan aþkýn son tangosuna önce gözlerinden baþlýyor güz yolculuðu
Ömriye KARATAÞ 22.01.2017 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
omrye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.