BE ADAM
Aðzýnda dudak yok atar, tutarsýn
Hafif ateþlerde yanma be adam.
Er meydanýnda hep alta yatarsýn
Kara kucak güreþ, dönme be adam.
Oðul avratýna içten söversin
Yatýrýrsýn yere döþten döversin
Zayýflarý ezer, aða översin
Ýnsan vaadine kanma be adam.
Ýki evli erkek zina yapar mý?
Günahkâr kul Hak’a eli kapar mý?
Ýnsan hak yol varken þerre sapar mý?
Helâl varken haram banma be adam.
Baþköþeye yatar keser, asarsýn
Kimse ilgilenmez küfrü basarsýn
Sövdüðünü görür, kuma pusarsýn
Gýybetle bizleri anma be adam.
Karþýdan görenler insan sanýrlar
Palavra lafýna hemen kanarlar
Kazýðý yiyince özden yanarlar
Þeytanýn atýna binme be adam.
Yaþa þu ömrünü þirke dalmadan
Azrail canýný zorla almadan
Þeytan imanýný son an çalmadan
Tövbesiz mezara inme be adam.
Tüm namazlarýna kaza kýlmadan
Söylediðin sözler hesap olmadan
Dursunî hakkýný senden almadan
Allah affedecek sanma be adam.
Dursun Yeþil – 26/08/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.