Sen bilmiyorsun
Tan yeri aðarýyor yine göz kapatmadan
Kaç geceyi sehere çattým sen bilmiyorsun
Uðurladým geceyi kalktým þafak atmadan
Kaç seheri sabaha kattým sen bilmiyorsun
Akþam karanlýk çöker geceden günüm solar
Bahtýma zindan düþer hüçreme nefret dolar
Uyuturken gönlümü gözler þehrine dalar
Ben her gece kapýna gittým sen bilmiyorsun
Dört duvar arasýnda sýkýþýp kalýyorken
Karanlýk bir kuyuda Çukura dalýyorken
Hayaline sarýlýp gölgeni çalýyorken
Uzandým sol yanýna yattim sen bilmiyorsun
Elimde güz gülleri sarardý kurutma yar
Geçer sevda mevsimi sen bunu unutma yar
Her çiçekte bal olmaz gönlünü avutma yar
Ben senin gizlerinde yittim sen bilmiyorsun
Umutlarým göçerken ömrümün yarýsýnda
Buz tutuyor yüreðim gecenin karasýnda
Arýyorum seni yar düþlerim arasýnda
Her gecenin ardýndan bittim sen bilmiyorsun
Her gün sebep deyipde adýna yanmadým mý
O yangýnýn içinde ben seni anmadým mý
Her sözüne inanýp aldanýp kanmadým mý
Can dedikçe canýma kattým sen bilmiyorsun
Þahini
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.