ŞİMDİ MEVSİMİDİR SÜKÛTUN

Vuruldum kaldým, kalakaldým,
Cesedime çarpmadan geçti.
Sustum, öylece sustum,
Hiç var olmamýþ gibi.

Ram edip yüreðimi ‘o’ hayýrsýza,
sevdayý sukuta dürdüm.
Ah! ne çok yaktým kalbimi.

Hiçbir þey söylemedim,
Duaya vurdum dilimi.
Sustum nasip diyerek,
Anlatmaya gücüm yetmedi.

Sustukça dem tuttum,
Demlendikçe sustum,
Ýçime topladým bütün sesleri.

Korktum iþtahýmdan,
Býraka býraka sustum.
Her þey akýp gitti birer birer,
Soluksuz okuduðum kitap sonlarý gibi.

Sosyal Medyada Paylaşın: