Veda Zamanı
Çok yorgunum; sanki baþým dönüyor,
Gözümün ýþýðý bir bir sönüyor.
Ömür yolumun sonu görünüyor;
Doldu vakit; artýk veda zamaný!
Gün battýkça, kýzýl tenli ufukta;
Kaybolur gibiyim, uçsuz boþlukta.
Ömrümü hatýrladým, bir solukta;
Doldu vakit; artýk veda zamaný!
Sen üzülme, hiç yas tutma kardeþim,
Sonsuza dek yârim olacak eþim.
Anýlarýmla doðacak güneþim;
Doldu vakit; artýk veda zamaný!
Nazlý yâre ne dargýným ne küsüm,
Þiirlerimdi hayatta tek süsüm.
Dudaðýmda hüzünlü bir tebessüm;
Doldu vakit; artýk veda zamaný!
Benden geriye ne kalýr? bilemem,
Ömür bir rüyaydý; bildim, diyemem!
Beyaz elbiseden gayrý giyemem;
Doldu vakit; artýk veda zamaný!..
Mahmut KILIÇOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.