Bu garib alemde herkes bulmuþ yolunu
Tavukta bir tüy kalmadý yolunu yolunu
Elini verme sakýn, bak kaparlar kolunu
Derim ki inanma adaletten dem vurana
Bütün iþ bir aloya bakýyormuþ, yorulma
Ezerler adamý, aman ha sakýn doðrulma
Gülmeyi istiyorsan helal sütle yoðrulma
Derim ki inanma adaletten dem vurana
Herifi biraz dinle sanýrsýn ki peygamber
Uyasým da geliyor, her þeyimle beraber
Dilinden bal akýyor; nefesi misk u amber
Derim ki inanma adaletten dem vurana
Kimin eli kimin cebinde hiç belli deðil
Çakallýðý bir deðil, beþ deðil, elli deðil
Cehennemin olmasý, bana teselli deðil
Derim ki inanma adaletten dem vurana
Herkes bulmuþ yolunu, gerek var mý tarife?
Günahmýþ, kul hakkýymýþ, sanki birer latife
Göreceksin »haramý« almak neymiþ hafife
Derim ki inanma »Adaletten« dem vurana