Ruhuna Sor
Ýster...
Kör, kütük sarhoþ ol
Ýstersen aklýný karartan otu içte sol
Kuytu sokak ve caddelerde ne ararsýn bir kendine sor
Cahilin, ahmaðýn, fýrsatçýnýn, hanin, zalimin emellerine konuk ol
Her kavim kendi gazabýný davet etmiþtir, her ölüm neden kýyametle eþ deðerdir aklýn varsa hakkýyla ruhuna sor
Kabir...
Kimi bekler
Her yaratýlan ne ister
Akýlsýz ve ruhsuz olan zaten gider
Kalbini nazargah kýlan ve bilen hakka kul olmayý seçer
Aklýna, zekana deðil, bilgi, tecrübe ve basiretini artýrmaya deðer ver
Zan ve ön yargý seni periþan eder, baðnazlýk ve ahmaklýk katýlýk ve kararmýþlýða duçar eyler
Sen...
Baþkalarýna gülme
Zahirine bakýp alay etme
Kalbine yerleþen þirk ile ölüme gitme
Ýman ettiðin nedir, kimdir, nitelik araþtýrýp, emin olmadan güvenme
Þefaat edecekler diye garip beklentilere girme, nasýl olsa talkýn veriyorlar diye imamdan kopya vermelerini bekleme
Gittiðin yer neresidir, ruhun ve aklýn için ne demektir, hesaba çekilecek olmak ne kadar dehþettir hakkýyla sual eylesene
Sen...
Geberip gitmeye deðil
Eceliyle ve salih bir hal ile ölmeyi dile
Hidayete, umuda talip olmadýkça gerçekleþmez gecikme
Aþk sýrdýr, hamlýðý gideren ikramdýr, ruhu yücelten ihlastýr geçme
Cemaline meftun olduðun, cezbine tutulduðun tendir, sireti asýl olandýr hissiyatýna güvenme
Ölüm mukadderattýr, eceli davet etmek insanýn iradesiyle alakalýdýr, her hastalýk yaratanýn imtihaný deðildir bahtým karaymýþ deme
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.