cocuk sesleri duyuyorum yasamin ucuna bir anlam yukleme telasi sariyor icimi. sonra bir tuy dusuyor yere agir agir danseder gibi. parklar en tehhasi degil henuz gorduklerimin ellerim usuyor kuslara yem atarken gulusuyor cocuklar biri bana bakiyor bir an sonra deviriyor gozlerini suçüstü yakalanmis gibi hayat konusundaki beceriksizligimi daha fazla hissettirmek istememis olacak ki bir daha bakmiyor yuzume kalkip gidesim var aglayasim hickira hickira
Sosyal Medyada Paylaşın:
aster Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.