Gönlümde açtý onca güller Ötmedi bir gün bülbülüm gülem Senin sevdiðini ben nasýl bilem Sevmiyorsun iþte beni biliyorum
Hep kýþ ayýný ömrümde yaþattýn Bekle gelecek yaz dedin inlettin Kucak açmadýn sanki terk ettin Sevmiyorsun iþte beni biliyorum
Bekledim gönlümü handan edesin Beni seven bir yarla mutlu edesin Boþuna kandým sana bunu da bilesin Sevmiyorsun iþte beni biliyorum
Hiç kapýyý çalma ayaðýna gelir dedin Söyler misin neden beni hiç sevmedin Güzeli buldum sen onu sevme dedin Sevmiyorsun iþte beni biliyorum
Sayende aþktan ben mahrum kaldým Saçým aðardý belim büküldü yalnýz kaldým Bir umut bekledim boþuna sana kandým Sevmiyorsun iþte beni biliyorum
Elime verdiðin gonca çiçekler soldu Beni sevmeyenler hep beni buldu Sana olan güvenim biti bu son oldu Sevmiyorsun iþte beni biliyorum
Kul Mehmet’im boþa hayale dalmýþsýn Dereyi görmeden paçayý sývamýþsýn Kendi kaderine razý olup yaþamamýþsýn Sevmiyorsun iþte beni biliyorum Mehmet Aluç/Kul Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.