Seviyorum diyordu kadýn, Ýhanete ugradý, Darp edildi, yýlmadý, Ama; Vazgeçmedi Hayatýna mal oldu sevmesi. Kimi, oh olsun çek te gör, Ne olacak bakalým sonun, Kimi, kahrolsun unut der. Unut unutabilirsen, Ya sonrasý.... Bir de adýmýz eksik eteðe çýkmýþ ya... ** Düþünür ... Düþnür kadýn. Aþým ekmeðim kim verir gitsem, Ana yok , baba yok, Kardaþlardan hayýr yok. Olsa da ekmeðinin fazlasý yok. Hem nereye kadar, Okuma bilmem, Aþ bilmem, iþ bilmem, Kim bakar yavrularýma, Adýmýz da dul olunca, Kendini bilmezler yan bakar. Kalsam; Çek, ne halin varsa gör derler. Zaten, kocada bunun bilincinde, El mahkum, çekecen der. Boðaz tokluðuna, Katlan dur , dur durabilirsen. Adýmýz kadýn ya, 16.01.2017 - Melek DÖNMEZ ÝST. Sosyal Medyada Paylaşın:
Meleksultan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.