Canýndan bezdiriyorlar; Bir þiltenin yamasýna gizlenmiþler Kanatsam yüreðim gibi masum Gözlerim gibi fersiz dolunayda
Karla kapatsam üstlerini suya gömsem izlerini Çaðýldayan gönüllere bir meyhane bozasýnda Þýralaþsa ellerim/
Ellerim nasýr Ellerim yeni yetme O gözü çýðasýca parmaðým Belki de ayýplý iþaretler ölçüyor Ölçüyor da insanýn bazen Terazisi yan çizer Kefesi boþtur Boþluðun…
Artýk onlarda mutasyonda Geçende Fatma emenin oðlu Deli hat çanýn mor güllü fistanýndan tutmuþ Keneli parmaklarýmý yüreðine geçire cem diye Ah ki ne ah/ Buralar yaþanmaz oldu Buralar kör kuyu/ Gitmek bir heybenin nakýþlarýnda Yollarýn gözü bende evrilir…
Geçen günde Ayþe ninenin ineðine dadanmýþlar Eti lezzetli geldi zaðar hayvaný bir güzel didiklemiþler
Ýlacý varmýþ ilacý; Kelin merhemi olsa diyesim var Yorgo’nun þu gâvur icadý ilacý Sürünce kaçýyormuþ soykalar
Kalp ýsýrýðý zordur Bir gönül’e tuðla örmek Ýyileþmez kalp yarasý Ýyileþmez aþk yarasý/ Kanar durur…
Durur da keneler taþýr bir yarayý Kendi kabuklarý dolsun diye Kandan…
Isýrýk izlerinde/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.