ÖDÜM KOPUYOR
Bazen seni öyle çok özlüyorum ki,
Duygularýmý hissedeceksin diye,
Ödüm kopuyor...
Yollarýna düþüp gelmeyi,
Öyle çok istiyorum ki,
Bir gün beni çaðýracaksýn diye,
Ödüm kopuyor...
***
Bazen sensizlikten,
Öyle çok korkuyorum ki,
Korkma ben yanýndayým diyeceksin diye,
Ödüm kopuyor,
Sevdanýn yollarýnda,
Kendimi öyle kaybediyorum ki,
Bir gün beni bulacaksýn diye
Ödüm kopuyor.
***
Bazen yüreðim buz kesiyor,
Öyle çok üþüyorum ki,
Ýçime bir ateþ daha,
Yakacaksýn diye ödüm kopuyor.
En yüksek tepelerden,
Düþerken dipsiz bucaksýz derinlere,
Elini uzatýp da tutacaksýn diye,
Ödüm kopuyor.
***
Henüz ben ölmeden,
Bedenim toprak olmadan anlatmalýydýn hislerini.
Yaþarken duyamadýklarýmý,
Ölünce söyleyeceksin diye ödüm kopuyor.
Ýþ iþten geçmeden,
Ben dünyadan göçmeden çaðýrmalýydýn sevgili,
Bu saatten sonra çaðýracaksýn diye,
Ödüm kopuyor.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.