Ayrýlýk geldi mi kapýna, Soðuk eser tüm rüzgarlar, Titrersin… Rengi kalýr yârle geçen gecenin. Gözünde yaþ, yürekte hüzün, El ele gezdiðin sokaklar, yalnýzdýr artýk. Kaldýrým taþlarý tanýdýk gelse de, Boynunu büker mor menekþe. Vurgun yemiþ baharda, dallarýn kýrýlýr. Öksüz geçen gecenin, mahmur sabahý. Kan oturmuþ gözlerin, güneþte kamaþýr. Yüreðinde dermansýz acýdýr kalan. Her türkü bir aðýttýr, ayrýlýktan yana. Ölüm ne ki; gelsin gayri bu cana Kopar canýmdan can, içimde fýrtýna. Alýr, seni benden, sürer uçurumlara.
Ah, ne garip þey, akþam oluyor sensiz. Sensiz geçecek ilk gecem benim. Ne yemek, ne içmenin tadý kalýr. Yýkýlýr, tüm mutlu zamanlar.
Gün boyu esti fýrtýna, yýkýldý aþk. Yýkýlan enkazýndan, geriye kalan, Bir tek gülüþün kaldý hayalimde. Kar altýnda kalýr, çið düþer üstüme. Talan olur gülüm tüm sevgiler.
Ayrýlýk geldi mi cana, Ne sevda koyar yürekte, ne de aþk… Yýkýlýr tüm umutlar, acýlar içinde. Uykularýn da kâbus olur, Rüyalarýn bölünür, kan ter içinde. Sýrýlsýklam aþktýr ölse de yüreðinde, Doludizgin yaþadýðýn hayattýr kalan geriye, Sonrasý aðýttýr, gözyaþlarýnda kuruyan. Yâr gözünde hayal olur, sevgilin gayri..